Zaterdag 25 september is onder prima weersomstandigheden de Herfsttocht 2021 verreden. Eigenlijk kon je niet van een ‘herfst’tocht spreken; wel gezien het tijdstip op de seizoenenkalender, maar zowel het weer als de natuur hadden nog geen afscheid van de zomer genomen. Ook dit zal bijgedragen hebben aan de positieve reacties na afloop van de tocht.

Toen in het voorjaar onze rittencoördinator Toon Oonk de tochtenkalender presenteerde en hierbij nog organisatoren werden gevraagd, had ik al wel even aan de Herfsttocht gedacht, maar het was Ruud Woudstra die me uiteindelijk over de streep trok. In de veronderstelling dat het een nieuwe tocht op de kalender betrof, was de richting en route nog helemaal open en al snel kwam de VAM-berg bij Wijster als oriëntatiepunt in beeld. (*)

25 September was ook de eerste dag van de nieuwe corona-maatregelen, waarbij van alle deelnemers, die binnen zitting namen bij de startlocatie bij Diff Dance Centre, een QR-code werd gevraagd. Gelukkig was iedereen hierop voorbereid.

Tot voorbij Dedemsvaart was de route gelijk voor beide afstanden; daarna splitste de 90 km groep (6 deelnemers) zich af om vervolgens ten noorden van Zuidwolde een koffiestop te maken bij strandrestaurant Nijstad (waarbij wederom de QR-code op tafel kwam). Ter hoogte van Echten kwamen beide routes weer samen voor het laatste stuk terug naar Zwolle, hetgeen met de wind tegen en wisselende kopmannen werd afgelegd.

Voor de 130 km groep werd het na de afsplitsing van de 90-groep tijd voor een sanitaire stop. Nadat ik door de dames erop werd gewezen dat een schuilplaats in een maisveld daarvoor wel de voorkeur had, werd daaraan uiteraard gehoor gegeven, en tegelijk de aanspraak op koffie met appeltaart doorgegeven aan de brasserie in Spier. Via Elim reden we vervolgens door het Mantingerzand, een mooi stukje heideveld, waar het op dit tijdstip nog heel rustig was. In westelijk richting via Drijber kwamen we bij de VAM-berg waar we via de noordelijke omloop met stijgingspercentages tot 13% de top bereikten. .

Hierna konden, voor wie dat wilden, ook de andere omlopen van deze Drentse berg bedwongen worden, om vervolgens gezamenlijk via de zuidelijke omloop de laatste kilometers af te leggen naar onze pauzeplaats in Spier.

Omdat we buiten in het zonnetje konden plaatsnemen bleven de QR-codes in de zak. Samen met de koffie, thee, cappuccino of radler werden de appeltaarten met een echte VAM-berg aan slagroom geserveerd.

Via het Nationaal Park Dwingelerveld, waar de bloeiende heide op zijn retour was, en de Gijsselterkoelen reden we tussen Ruinen en Hoogeveen door, passeerden de Reest en doorkruisten de Zwarte Dennen. Langs de Nieuwleusenerdijk bij Zwolle is het dan nog even wennen aan de nieuwe situatie die daar is ontstaan.
Zowel de 90- als de 130-groep, samen 17 deelnemers, sloten de Herfsttocht af zonder malheur.
Wat wil je nog meer…?

Hennie Haverink

(*) Nadat ik de voorbereiding al bijna rond had kwam ik er achter dat ook vorig jaar al een Herfsttocht was voorgereden door Toon, maar dat de tocht op de uiteindelijke datum is geannuleerd, waarschijnlijk in verband met de corona-maatregelen. Nog steeds een optie dus voor komend jaar…